In 2005 werd René uitgenodigd om te zingen in Aspen. Arno en hij reisden naar Colorado, USA en speelden op het John Denver Memorial Event in Aspen. Aspen was de woonplaats van de overleden John Denver, de singer/songwriter die hem muzikaal zo geïnspireerd heeft.
Vrijwel elk jaar bezocht René vrienden in Engeland. Hij trad bij meerdere gelegenheden op, o.a. in Norwich, Staffordshire en Cambridgeshire. Tijdens deze optredens ontstond er een warme band met zijn Engelse publiek, omdat hij hen elke keer verraste met zijn authentiek geschreven teksten en muziek en zijn manier van optreden.
René was altijd bereid om speciale verzoekjes in zijn repertoire op te nemen. Eén daarvan was ‘Love can Break Away’, een lied dat hij zong tijdens zijn eerste concert in Engeland. Het was ook een verzoek tijdens zijn tweede concert en daarna zong hij het regelmatig. Hij vond het ook leuk om nieuwe liedjes te leren. Door zijn trips naar Engeland kwam hij voor het eerst in contact met de songs van de Amerikaanse singer/songwriter Dave Mallet. Twee van Dave`s liedjes, ‘Red, Red Rose’ en ‘Summer of my Dreams’ oefende hij speciaal voor een feest. In feite gaf hij drie bijzondere concerten tijdens feesten. Hij entertainde zijn vrienden met een selectie van 60 liedjes, natuurlijk afgewisseld met zijn eigen nummers. René`s compilatie van de songs van Elvis werd een terugkerend populair blok tijdens zijn Engelse concerten. Hij zei dat hij altijd graag voor Engels publiek speelde en zong, simpelweg omdat ze echt luisterden naar de liedteksten….meestal in tegenstelling tot het publiek in zijn eigen land waar door het andere karakter van het soort evenementen (bruiloften en in restaurants) vaak door zijn optredens heen gepraat werd. Maar er waren natuurlijk gelukkig ook in Nederland bijeenkomsten waar mensen aandachtig luisterden naar zijn muziek, zoals op de Denverdagen, bepaalde concerten, cd presentaties en thema kerkdiensten.
Zijn vrienden in Engeland vonden het altijd erg leuk om quality time met René door te brengen. Ze nodigden hem thuis uit, maakten samen uitstapjes en leerden de man achter de muziek beter kennen. Er ontstond een warme band. Het was voor René vaak niet mogelijk om meer dan één nacht van huis weg te zijn, maar de tijd die er was, werd volop benut in elkaars gezelschap. Ondanks de afstand tussen Nederland en Engeland kwam René altijd trouw. Zelfs toen hij ernstig ziek werd en na een zware operatie Engeland toch nog één keer bezocht. Dat was in mei 2012. Het zou zijn laatste concert in Engeland blijken te zijn. René beschreef zijn gevoelens over deze reis in het liedje ‘Heading for the UK’…
’But the decision made and I head for the UK
And you know how I love to play
Share my dreams, my song, my spirit seems so strong
That it makes me travel on.’
René`s kracht en doorzettingsvermogen tijdens zijn ziekte waren een inspiratie voor al zijn vrienden. Hij wist hun hart en hun ziel te raken met zijn muziek en liet zo een onuitwisbare indruk achter.
Zijn muziek zal altijd blijven leven!